HET SYSTEEM VAN DE VERSCHIJNINGEN
Het is dan duidelijk dat we de beelden als verschijningen kunnen
onderverdelen naar gelang het waarnemingen zijn of voorstellingen (of
combinaties daarvan), naar gelang het zintuiglijk domein of de
combinatie van zintuiglijke domeinen waartoe ze behoren, naar gelang ze
veranderlijk zijn of onveranderlijk (of combinaties daarvan).
Er zijn nog vele andere indelingen van de verschijningen:
naar onderwerp (waaronder: indeling spraak-, arbeids- en dansmuziek is indeling naar
mimetisch domeinen, zoals landschap, stilleven enz.), naar stijl,
naar plaats in de geschiedenis ...
Deze bijkomende indelingen zijn het onderwerp van vele afzonderlijke disciplines in de
wetenschap van de beelden (kunstgeschiedenis, cultuurgeschiedenis). Vaak
ziet men daarbij over het hoofd dat die inhoudelijke indelingen ook van
toepassing zijn op de werkelijkheid als zodanig (net zoals de zogenaamde
'esthetische categorieën'). Om deze reden horen deze indelingen niet
thuis in een boek over het beeld.
Beperken we ons hier tot de opmerking dat de indeling naar onderwerpen in de
regel erg
ad hoc is en slechts geldig voor welbepaalde kunsttakken. Zo is er
voor het stilstaande beeld de traditionele indeling in 'genres':
historietafereel, genretafereel, naakl en portret, landschap en
stilleven, en voor de film indelingen zoas roadmovies, muzikale
indelingen zoals symfoniën en dansen, enz. Elders zullen we een poging
wagen om algemene categorieën uit deze indelingen te distilleren.