home over kunst over kunstenaars besprekingen info/contact



objet de desir


TOEPASSINGEN: KUNST OF DISCOURS?

TWEEDE DEEL: STATEMENTS OVER DE WERELD IN HET ALGEMEEN

EERSTE DEEL: STATEMENTS OVER OVER KUNST


Hieronder volgen een aantal toepassingen van de kunsttheorie van Stefan Beyst


ALFABETISCH:

Beuys Cattelan Evaristti Malstaf Nitsch Van Mechelen Vostell

HISTORISCH:


WOLF VOSTELL (°1932-1998)

In het kader van Fluxus was Wolf Vostell de auteur van heel wat Aktionen, in de regel handelingen met symbolische betekenis. Zo maakt hij in 1969 'Ruhender Verkehr', een Opel Kapitän met beton overgoten in de vorm van een auto. Dit driedimensionaal object in beton is ongetwijfeld een nabootsing, maar als nabootsing nauwelijks interessant. De bedoeling is eerder in een niet-verbaal statement te wijzen op de toename van het verkeer die uiteindelijk tot algehele stilstand leidt. Een uitspraak over de werkelijkheid dus, geen kunst. De uitspraak zelf is een goed voorbeeld van verbeelding van verbale uitdrukkingen.





JOSEF BEUYS (1921-1986)


Beuys begon zijn loopbaan als beeldhouwer en aquarellist. Weldra ging hij over tot het uitvoeren van symbolische handelingen die onder de naam 'sociale sculpturen' willen doorgaan voor kunst. Sommige daarvan hebben een manifest politieke inhoud, zoals 'Fegen': het schoonvegen van de Karl Marxs Platz na de éénmeistoet of het planten van 'Beuysbäume'. Van de opstapeling van basaltblokken op de Dokumenta van Kassel blijven alleen de basaltblokken over als herdenking van de lijken die daar ooit lagen opgestapeld. Nog andere, eerder rituele happenings of installaties kaderen in de meer de private mythologie van Beuys (motieven als de paashaas, Eurasia, vilt, koper en dergelijke). De meeste daarvan overleven slechts onder de vorm van de attributen die overblijven na afloop van de happening. Geleidelijk concentreert Beuys zich dan op het tentoonstellen van objecten die niet-verbale tekens zijn. Vele van die 'installaties' van Beuys zijn zalenvullend, maar er zijn ook verzamelingen van niet-verbale tekens op meer bescheiden schaal. De interpretatie van al deze installaties is een hachelijke onderneming die ik overlaat aan doorwinterde Beuys-exegeten.

Sommige installaties of assemblages van Beuys zijn wel degelijk nabootsingen: zie 'Das Rudel'.

Andere installaties zijn tentoongestelde werkelijkheid: denk aan de Wirtschaftswerte.

In alle andere gevallen, of het nu gaat om handelingen of om al dan niet zalenvullende verzamelingen van objecten, hebben we daarentegen niet te maken met mimesis. Al zijn al deze happenings of installaties uiteraard niet alleen zwanger van betekenis, maar ook vaak heel suggestief geformuleerd, ze horen niet thuis in het museum voor schone kunsten, maar in de nog op te richten bibliotheek voor niet-verbale uitspraken - wat een heel groot gebouw zal moeten worden...

Beuys met Rodin confronteren kan dus alleen op vlak van zijn aquarellen. Er is een wereld van verschil tussen de basaltblokken van Beuys en beelden van Rodin...






HERMANN NITSCH (°1938)

Hermann Nitsch is de hogepriester van het 'Orgien Mysterien Theater', een zelfontworpen ritueel dat zich in de zeventiger jaren ontwikkelde uit de Aktionen van de 'Wiener Aktionisten': Het gaat hier gewoon om symbolische handelingen, vergelijkbaar met het misoffer.

Net zoals bij Beuys overleven vele van deze 'Aktionen' gewoon in de attributen, die dan evenzeer als de symbolische handelingen zelf als kunst worden verkocht. Dat zijn ze alleen in zoverre het gaat om voorstellingopwekkende objecten.

Een uitvoerige bespreking van het werk van Hermann Nitsch vind je op 'Hermann Nitsch: de kunstenaar als hogepriester'







MAURIZIO CATTELAN (° 1960).

Vanaf de jaren negentig profileert Maurizio Cattellan zichzelf als de nieuwe nar van het kunstcircus, en wel, helemaal in de traditie van voorgangers als Dali, Manzoni, de jonge Kounellis, of Andy Warhol, als een nar die zich perfect weet te integreren in het systeem.

Vele van zijn werken zijn niet-verbale uitspraken over kunst en de kunstwereld.

Andere werken van Maurizio Cattelan zijn niet-verbale statements over de wereld. In 1999, bootste hij het Mai Lin's Vietnam war memorial in Washington DC na en verving de namen van de GI's met de score van elke nederlaag van het Engels nationale voetbalelftal. In 2001, gedurende Biënnale in Venetië, bracht hij levensgrote HOLLYWOOD letters aan boven de grootste mestvaalt in Palermo. 'Now' (2004), een wassen beeld van John F. Kennedy opgebaard in een kist, is bedoeld als een commentaar op de huidige politiek in de Verenigde Staten. Frank & Jamie (2002), twee new Yorkse politieagenten op hun kop, moet een beeld geven op de macht.

Nog andere werken zijn echte beeldhouwwerken.







EVARISTTI MARCO (°1963 Santiago, Chile),

In 'Ice Cube Project' (2004) schilderde Evaristti de tip van een ijsberg rood. Naar aanleiding van zijn 'Mount Rouge Project' (2007) werd Evaristti gearresteerd terwijl hij de top van de Mont Blanc met een rood doek wilde draperen als protest tegen de opwarming van de aarde. We hebben hier niet te maken met kunstwerken, maar gewoon met niet-verbale uitspraken over de werkelijkheid. Andere werken van Evaristti zijn evenmin kunstwerken, maar tentoongestelde werkelijkheid.







KOEN VANMECHELEN (°1965)

Koen Vanmechelen maakt sedert 2000 furore met zijn project 'The cosmopolitan chicken'. De bedoeling is om de 'kosmopolitische kip' te reconstrueren door het kruisen van de meest uiteenlopende kippenrassen als een symbool voor het realiseren van een wereld waarin alle mensen vreedzaam samenleven. Men kan zo zijn twijfels hebben over deze methode om vrede op aarde te stichten. Afgezien daarvan hebben we hier niet met mimesis te maken, maar met een symbolische handeling, vergelijkbaar met lossen van de vredesduif door de paus op het Sint Pietersplein te Rome.






LAWRENCE MALSTAF (°1972)

Lawrence Malstaf is vooral bekend vanwege installaties die behoren tot tentoongestelde werkelijkheid of tot de ruimtelijke design.

In nog andere werken doet Lawrence Malstaf niet-verbale uitspraken zoals in Sand Bible' (2000): een bijbel waaruit een opening is gesneden die opgevuld is met zand. Het zou een kritiek moeten zijn op'de vergankelijkheid van vaste waarden en normen die ons ingebeiteld zijn'.


© Stefan Beyst, februari 2006



Reacties: beyst.stefan@gmail.com



Op de hoogte blijven van nieuwe teksten: mailinglist


zie ook: stefan beyst over hedendaagse kunstenaars



zoek op deze site

powered by FreeFind